​​​​​​​เรื่องเล่าผี^^

[kaizas]

เรื่องเล่าผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน แล้วก็ค่อนข้างซน จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า และก็แก่ไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งโรงเรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างยาวนาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างงี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งปวงของโรงเรียน ถูกเก็บไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกเหนือจากเครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู แต่งแต้มอยู่ ที่ฝาผนังน่าจะเกือบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งผู้ใดที่เป็นคุณครูสายการเล่าเรียน หรือไม่ใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ในทันทีว่า ห้องเหล่านี้มีพลังงาน บางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างรู้ๆกันอยู่ ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างจะน่าสยดสยอง อย่างมากมาย แต่ว่าดูราวกับว่าด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็กล่าวได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนฝูงหรือมาพูดเล่าเกินจริง จนกระทั่งมิได้คิดอะไรมากมายนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดการ ปิดสถานที่เรียนไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน พวกเราได้ทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำเป็นต้องนั่งคอยคุณครูที่บันไดข้างเวทีแต่อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องเล่าผี

เราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้บอกว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ภายในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแต่เพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกอัดเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนช่วงเวลาเย็นที่สงัดเงียบของโรงเรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่าสยองขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆแล้วก็สร้างอารมณ์มาคุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆสหายหญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันที แล้วก็ผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันจะต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่นอน รวมทั้งรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ารับรองเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกร้องเพลงขึ้น รวมทั้งรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถอธิบายได้ เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูเหมือนกับว่ายังคงตลกขบขัน กับเพื่อนฝูงหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกสวยมากมายก่ายกอง นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าไม่เป็นไรหรอกพวกอาจารย์ ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เพราะว่าห้องประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบรวมทั้งเปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องผี

แต่ดูอย่างกับว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดีขึ้นเลย สหายๆสาวๆต่างพากันร้องไห้และสั่นกลัว รวมทั้งผมก็คิดในใจว่า เพราะเหตุไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็อาจจะเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นอาจจะไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยด้วยเหมือนกัน 

แต่ว่าต่อไป ราวๆ 10 กว่านาคราวหลังจากที่พวกเราได้ยินเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ทันที ทุกคน ต่างกรีดรวมทั้งด้วยความตื่นตระหนก พร้อมด้วยประตูห้องเปิดออกมาถึงแม้ว่าไร้คนอยู่ด้านในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็ไม่เห็นใครกันแน่อยู่ด้วย เช่นเดียวกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย และก็กรีดร้องกันด้วยความหวาดกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว และก็ผมเป็นผู้เดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่อยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่แท้ แล้วก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด และก็ดังอีกทั้งโรงเรียน จนถึงทำให้พวกคุณครูและอาจารย์ต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นและพวกเราก็ได้ กระทำเล่าราวทั้งหมดทั้งปวงให้ฟัง กระทั่งทำให้อาจารย์ที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันและก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ พวกเราจะทำบุญใหญ่กันเลยดีกว่า...

ต่อจากนั้นเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย แม้เรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที และก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้อาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน รวมทั้งไม่ยอมรับครูทันทีหรือรวมถึงการขนของ หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นจะต้องไปกันทีละผู้คนจำนวนมากอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่และเกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะเพื่อนพ้องกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และก็หัวข้อนี้ก็แปลงเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องผี