ปัญหาชีวิต

[kaizas]

จากที่เล่า ชีวิต จขกท ก็อย่างกับเด็กในรุ่นเดียวกันนะคะ ไม่รู้ว่าในช่วงเวลานี้อายุเยอะแค่ไหน แต่ว่าก็คงจะยังอยู่ในตอนวัยรุ่นช่วงต้น วัยนี้ จะต่างจากชีวิตในวัยเด็กแล้วก็เด็กแรกเกิด รวมทั้งยิ่งในยุคปัจจุบัน การเกื้อกูลดูแลตนเองได้ จำต้องทำได้เร็วขึ้น ที่เขียนนี้ เขียนเพื่อบอก จขกท ว่า แม่มีเหตุมีผลที่ต้องไปเฝ้าคุณตา มั่นใจว่าในใจแม่ ก็ทุกข์ยากลำบากที่จะเลือก แม้กระนั้นระหว่างพ่อของท่านกับลูกหมายถึงจขกท ปัจจุบันนี้ คนที่ต้องการแม่ที่สุด เพราะไม่สบายเป็นตา แม้ จขกท รักแม่และก็คุณตา รวมทั้งค่อยๆคิดให้ดี ทวนหัวข้อนี้ใหม่ ความรู้สึกว่าถูกแม่ละเลยไป จะเบาๆหายไป เพราะเหตุว่าความเข้าใจใหม่เข้ามาแทนที่

คนภายในวัยนี้ มักยังชิดกับความเคยชินที่จะได้รับการถนอม เสมือนวัยเด็ก และคิดจากมุมความต้องการของตนยิ่งใหญ่ ถ้าเกิดหัดคิดในมุมของคนอื่นๆบ้าง หลายๆเรื่องที่รู้สึกว่าตนเป็นผู้ถูกทำให้เสียใจ ปลอดคนดูแล อื่นๆอีกมากมาย จะหายไป จะพอเข้าใจว่าไม่ใช่ตัวเองเท่านั้น ที่ต้องดิ้นรนกับหลายๆเรื่อง หลายๆอย่างๆแต่ผู้ใหญ่รอบกาย และทุกคน ต่างก็ไม่ว่าง มีภารกิจ รวมทั้งชีวิตส่วนตัวของพวกเขาเอง และก็สิ่งที่พวกเขาทำให้นั้น เชื่อเถอะนะคะว่า พวกเขาทำดีที่สุดเท่าที่จะทำเป็นแล้ว หน้าที่ของ จขกท ก็คือทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ทั้งนี้ จะต้องเข้าใจด้วยว่า เมื่อวัยเพิ่มขึ้น หน้าที่รวมทั้งบทบาททั้งหลายแหล่ก็จะเพิ่มขึ้นด้วย หลายสาเหตุ มันเพิ่มเพราะเหตุว่าถูกสั่ง ถูกบอก แม้กระนั้นอีกมาก ที่มนุษย์เราต้องรู้ด้วยตัวเอง

จากที่เล่า จขกท ไม่ได้ไม่มีความมั่นอกมั่นใจในตัวเอง รวมทั้งเขินอายเท่าที่คิด สิ่งนี้ มองเห็นได้จากการที่ถูกบูลลี่ แม้กระนั้นไม่สนใจ จนถึงพวกเขาเลิกไป คนไม่มีความมั่นอกมั่นใจตนเอง ทำแบบนี้ไม่ได้หรอกนะคะ แล้วก็นี้เป็นกรรมวิธีจัดแจงกับการถูกบูลลี่ที่ดีเลิศๆวิธีหนึ่งอย่างยิ่งจริงๆ ไม่มากมายก็น้อย การบูลลี่ กับการหยอกล้อในหมู่เพื่อนมีเนื้อหาแล้วก็เจตนาแตกต่าง บูลลี่นั้น เจตนาคือตั้งมั่นทำให้เสียใจ เสียความเชื่อมั่นและมั่นใจ และก็ทำร้ายจิตใจ แต่เย้าแหย่ เจตนาต่างออกไป คือการเล่นสนุก และก็หวังให้เพื่อนฝูงสนุกด้วย ในหลายกรณี สิ่งกำเนิด ไม่ใช่บูลลี่ แล้วก็ตามหลักแล้ว เมื่อเพื่อน มนุษย์เราก็ต้องรู้ว่าเพื่อนเล่น ไม่ใช่มุ่งมั่นไปเสียหมด เขียนประเด็นนี้ ถ้าจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่บางทีอาจผ่านเข้ามาอ่านด้วยค่ะ

กับแม่นั้น ช่องว่างเกิดขึ้นด้วยเหตุว่าการสื่อสารกันไม่เพียงพอ และหรือติดต่อไม่ผ่าน ส่วนใดส่วนหนึ่งอาจเนื่องจากแม่ไม่ว่างและก็ความสามารถที่จะยอมรับฟัง จขกท อย่างตั้งใจ และก็ในขณะเดียวกัน จขกท เองก็อาจไม่ยินยอมสื่อสาร และก็หรือยังไม่สามารถหาวิธีสื่อสารกับแม่เพื่อแม่รู้จักและเข้าใจตนเองที่เป็นอยู่ได้ ถ้าไม่ติดต่อสื่อสารให้ดี การที่แม่จะรู้ว่าลูกต้องการอะไร คิดอะไรอยู่ เป็นอะไรแล้วก็ทำอะไรอยู่ ไม่ได้ง่าย อยากอะไร จะต้องบอก ไม่ว่ากับแม่และก็หรือกับทุกคน อย่ารอให้บุคคลอื่นจำต้องอ่านใจและความอยากของตัวเองจ้ะ

ส่วนคุณครูนั้น จะว่าไปแล้ว ครูไม่น่าพูดแบบนั้น แต่ว่าอาจเนื่องจากคำตอบของ จขกท อาจมีส่วนทำให้ครูพูดแบบนั้น และก็นี้คือความจริงที่เกิดขึ้นในชีวิตมนุษย์เป็นประจำนั้นคือ เป็นไปไม่ได้ที่คนเราจะพบกับผู้ที่กล่าวดีปฏิบัติดีกับพวกเราไปเสียทั้งปวง ในหลายๆครั้ง เป็นด้วยเหตุว่านิสัยและความเคยชินของพวกเขา แม้กระนั้นอีกไม่น้อย ที่ตัวเราเองก็มีส่วนทำให้คนอื่นๆทำกับพวกเราแบบนั้น ที่สำคัญเป็น ไม่เก็บเรื่องเหล่านั้น มาเอาไว้ในจิตใจ ด้วยเหตุว่าตามความจริง มันจบลงแล้ว และก็การเก็บไว้ภายในในใจทำให้ใจหมองหม่นหมองเสียเปล่าๆสิ่งที่อาจเก็บคือการศึกษารู้รวมทั้งบทเรียนค่ะ นอกเหนือจากนั้น ปล่อยให้มันผ่านไป ถ้อยคำหรือประโยคเหล่านี้ เจ็บเมื่อคิดตามคำ แม้กระนั้นถ้าเข้าใจเรื่อง บริบท คนพูดและก็ตัวเองในในขณะนั้นๆไม่มีเหตุให้ต้องเจ็บ จำต้องเสียใจ แม้แต่ว่าต้องเติบโตต่างหาก

ชีวิตมีสุขทุกข์ผสมปนเป กำเนิดเป็นคน จะมีสุขภาพทางจิตแข็งแรงได้ เลือกได้นะคะ ว่าจะสุขง่าย หรือทุกข์ง่าย เลือกให้สุขง่ายเถอะนะคะ

เป็นทัศนะหนึ่งแค่นั้น มอบรัก [url=blogspottoday.weebly.com/]blogspottoday[/url]